در کوچه سار های کاهگلی آبادی من

چهارشنبه پانزدهم دی ۱۴۰۰ - ۲:۱۳ ب.ظ - ابوالفضل فراهاني - بنام خالق یکتا و مهربان ، بنام خدایی که آفرید همه موجودات رابا سلام و عرض ادب خدمت همه دوستان و رفقای خوبم، عزیزان و گرامیان که همیشه به من لطف دارند.امروز 15 دیماه سال 1400 درست 55 سال از آن روز که خدا به من و خانواده ام لطف نمود و مرا ارزانی پدر و مادرم کرد. می گذرد در بدو تولد هر انسانی شور و شوق خاصی را دارد. همه پدر و مادران از بدو تولد تا زمانی که در قید حیات هستند نگرانی های خاص خودشان را دارند. اما بچه ها که بزرگ می شوند بر عکس بزرگتر ها شون زیاد نگران نیستند. به همین خاطر  گاهی آنها را فراموش هم می کند. من در روستایی که متولد شدم و آنجا هم بزرگ شدم . زندگی را از همانجا شروع کردم. از دوران نوجوانی سخت کار را در کنار پدر و بعد به تنهایی آغاز نمودم ، کم کم روزها و شب ها گذشت، تا اینکه 55 سال شد. اما همیشه به داشتن چنین پدر و مادری افتخار کردم و حالا که 20سال از فوت پدر و بیش از دو سال از فوت مادرم می گذرد هیچ وقت فراموش نکردم و هیچ احساسی رخ نداده و قبول نکرده ام که نیستند همیشه آنها را در کنار خودم احساس کردم، مرور کردم همه روزهای بودنشان با خاطرات ماندگارم، اما حالا خیلی مسائل فرق کرده و دنیا یه مدل دیگری شده. من برای بزرگ شدنم از جایی که خاکش همیشه مقدس بوده و مورد احترام نیز می باشد. برایم ماندگار بوده. چرا که همه آن دارایی ها و اعتماد ها منشا آن از آنجاست.  دو موضوع که مرا در این سالها خیلی ذهنم را درگیر کرده و همیشه نگرانش بوده ام اول پدر و مادرم که همیشه دغدغه زنگی ام بوده و دیگر عاشقانه های روزهای عاشقی, ...ادامه مطلب

هوالباقيمادرمچهل روز گذشت...!رنج بسيار كشيديم كه بماني و نشدباز بر شاخه ما نغمه بخواني و نشدبركت وشادي اين باغ تو بودي مادرهمگي خواسته بوديم بماني و نشد بدينوسيله چهلمين روز درگذشت, مرحومه, مغفوره (كربل, ...ادامه مطلب